جدایی احساسی
جدایی دو نفر با هم یک پرسه طولانی مدت است.
این پرسه از زمان اولین اخم , اولین بگو مگو , اولین مخالفت و اولین دخالت شروع میشود.
جدایی احساسی به جدایی گفته میشود که باعث ناراحتی و دوری دوطرف به صورت قلبی میشود.
در این حالت زوجین در تخیلات و تصورات ذهنی خود در حال جنگ و متهم کردن همدیگر هستند .
در ذهنشان نسبت به هم حسادت میکنند.
در ذهن خود طرف مقابل را مسوول بدبختیها و شکستها و تلف شدن عمر خود میدانند.
متاسفانه در این حالت به دلیل نوع مکانیزم کارکرد انسان , ایگویک سلف ما اجازه نمیدهد که بدیها و اشتباهات خودمان را ببینیم و فقط دنبال پیدا کردن دلایلی برای محکوم کردن پارتنرمان هستیم.
ما قطعا در این کار موفق میشویم و دلایل کافی برای ادامه دادن این جدایی را پیدا میکنیم ؟!
زیرا ذهن انسان بر روی هرچیزی که تمرکز بکند آن را بدست میاورد .
چه به نفعش باشد و چه نباشد.
وقتی که طرفین از این موضوع اطلاعی ندارند با فکرکردنهای اشتباه زیاد خود , باعث میشوند که اتفاقاتی که به آنها ثابت میکند نظر منفیشان نسبت به پارتنرشان درست بوده برای آنها به وقوع میافتد
انگار که دارند با دست خود زندگی خود را نابود میکنند.
به طور خزنده این افکار تبدیل به رفتار میشود.
قطعا رفتاری که از هر شخصی سر میزند محصول فکرکردنهای زیاد آن فرد است.
حالا متوجه میشویم که چرا افراد دچار جدایی احساسی میشوند .
جروبحث و دعوا از علایم معمول جدایی احساسی در زوجین است.
در برخی موارد هم این جدایی به طلاقذ منجر میشود.
